Helv... hnéð

Er að farast í vinstra hnénu.  Hef alltaf í gegnum tíðina fengið í hnéð en ég hef alltaf tengt það því að ég hef náttúrulega svo lengi verið of þung.  En nún er ég búin að vera að léttast og fyrst núna er ég byrjuð að finna fyrir því.  Veit alveg að þetta er tengt því að ég er bara að setja of mikið álag á það, æfa of mikið.  Er bara að vona að þetta jafni sig að sjálfu sér, hefur alltaf gert það og ég á ekki von á neinu öðru núna.

Er svona temmilega bjartsýn fyrir vigtunina á morgun.  Hef ekki mikla trú á því að ég sé búin að léttast núna, vona bara að ég sé ekki búin að þyngjast neitt mikið, stefni á það. 

Ég er ánægð með það hversu æfingarnar eru orðnar hluti af rútínunni hjá mér.  Þori ekki að sleppa út æfingu, eða detta í óhollustu þegar ég má það ekki því þá er svo hætt við að ég geri það aftur.  Þetta er nefnilega málið hjá mér, ég veit að ég er ekkert að fara að fitna t.d. ef ég leyfi mér smá súkkulaði.  En bara það að leyfa sér að fá sér er ég svo hrædd við.  Þegar ég byrja að leyfa mér eitthvað smá er ég hrædd við að það gerist aftur og aftur og svo gefst ég upp.  Ég er því að passa mig svakalega að falla ekkert og standa mig eins vel og ég get.